This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Polish: Mother Guilty of Murder: Doctor Innocent in Massachusetts, Guilty Everywhere Else General field: Medical Detailed field: Psychology
Source text - English Mother Guilty of Murder
Doctor Innocent in Massachusetts, Guilty Everywhere Else
Posted Feb 20, 2010
Author: Lawrence Diller, M.D.
On February 9th a jury at the Plymouth Superior Court in Massachusetts convicted Carolyn Riley of second degree murder of her daughter, Rebecca, a 4 year old, who died three years ago. Rebecca's father, Michael, will be tried separately for first degree murder next month. A county coroner determined an overdose of the medication, clonidine obtained from a child psychiatrist, caused Rebecca's death. Prosecutors maintained that the parents intentionally overdosed their daughter to "keep her quiet". Apparently the jury didn't accept the parents' defense which had them "just following the doctor's orders."
In essence, Kayoko Kifuji, the child psychiatrist who prescribed clonidine to Rebecca, was exonerated with the mother's conviction. Kifuji worked at the Tufts New England Medical Center. She also prescribed two other medications to Rebecca used frequently in children's psychiatric problems, Seroquel, approved for use by the Food and Drug Administration (FDA) for treating schizophrenia and Depakote, studied and approved for epilepsy. Clonidine, also known as Catapress, was approved and studied for the treatment of hypertension. However, all three drugs are widely used in the treatment of pediatric bipolar disorder - although the FDA has approved none of them for this use. All three are potentially heavily sedating.
In America doctors have the equivalent power afforded gun owners by the "right to bear arms" second amendment to the Constitution. Once awarded a medical license a doctor can prescribe any drug approved by the FDA for any purpose. The doctor is guided by her medical judgment and ethics. However, doctors can be sued or have their licenses terminated if their treatment does not conform to "current medical standards."
Dr. Kifuji determined that Rebecca at age two had hyperactivity and began prescribing drugs to her at that time. Kifuji changed her diagnosis to bipolar disorder at age three. She also made the same diagnosis for Rebecca's brother and sister who were nine and seven. All three were receiving variations of these sedating psychiatric medications. Kifuji, who was granted immunity against prosecution to gain her cooperation, testified during the trial that she relied almost exclusively on reports from Rebecca's mother on the children's aggressive behavior, sleep problems and history of mental illness in the family to make the diagnosis for the three children.
When Rebecca died, Dr. Kifuji initially withdrew from practice. Her license was temporarily suspended. But she is now back working at Tufts. Right from the start, the University defended her, saying her practice with Rebecca was" within medical standards." Subsequently Kifuji, herself, underwent hours of testimony in front of a grand jury but was not indicted. The Board of Registration in Medicine, Massachusetts' medical licensing organization, also allowed her last year to return to practice.
Yet when I tell non-psychiatric colleagues and friends that a three year old was prescribed three psychiatric drugs for bipolar disorder, they are uniformly incredulous or shocked. So apparently were the jurors. Requesting anonymity after the trial, jurors told the Boston Globe, "Every one of us was very angry. Dr. Kifuji should be sitting in the defendant's chair, too. It blew me away." Clearly the jurors and most of the country were unaware of this practice of medicating younger and younger children with these powerful drugs.
However, it is not all that surprising that Tufts and the licensing board backed Kifuji's actions. It is only about 27 miles between where she worked and the Massachusetts General Hospital where Joseph Biederman, head of Harvard's Pediatric Psychopharmacology Clinic, has long espoused the bipolar diagnosis in children. He and his group have claimed the diagnosis can be made in children as young as two and should be followed by aggressive psychiatric drug interventions. I wonder if this crime had taken place anywhere in the country but New England whether the powers that be would have been as supportive of Kifuji.
Biederman has been arguably the most powerful and influential child psychiatrist in the country. Drug companies, eager to promote his views and their wares to other doctors, paid and flew him all over the country. More recently his "science" has come under scrutiny over a series of conflict of interest charges with the drug industry. Even before his public scandals, the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, the official organization of American child psychiatry, published guidelines declaring that bipolar disorder could not be diagnosed in children under six and was a difficult diagnosis to establish in any pre-teen child.
A psychiatrist cynically once remarked, "ADHD drugs are for irritable and irritating kids. Bipolar drugs are for very irritable and very irritating kids." The point is even with controversy over the bipolar diagnosis, the use of anti-psychotic drugs like Seroquel, Risperdal and Zyprexa in the five and under population has doubled in the last five years, particularly among Medicaid and foster children. There are several hundred thousand toddlers in America currently being managed (sedated) by their parents and doctors with these drugs.
Clearly, Kifuji didn't literally put the teaspoons of clonidine that killed Rebecca into her mouth. Still, like gun manufacturers who claim they bear no responsibility when someone misuses a handgun for murder, there's something disingenuous about a doctor who prescribed these drugs and then acknowledges no moral culpability in the death of this unfortunate child.
I question whether the bipolar diagnosis can be reliably made in any child. The new version of the Diagnostic Statistical Manual of Psychiatry V, "the bible" of American Psychiatry is due out in 2013. In news releases anticipating its publication, the plan apparently is to junk the bipolar diagnosis in children for something called temper dysregulation disorder emphasizing the transient nature of the problem (as opposed to the life long implications of bipolar disorder diagnosis) and an emphasis on changing the children's environment rather than using drugs.
So many of these children currently diagnosed as bipolar come from chaotic and turbulent family environments. Still I can imagine situations where these drugs, whatever label is applied to the children, will be used. I don't envy Kifuji and other child psychiatrists who work with indigent families with problem kids. Non-drug interventions, particularly family and parenting therapies are hard to come by and deliver. The child psychiatrist and her medications may be the last resort for keeping these children in their home and out of foster care where they are even more likely to get multiple medications. I am glad I don't have to face that ethical decision several time a day in a busy tertiary care university clinic.
Those that support and back pediatric bipolar disorder and its treatment have an obligation to speak out about the abuse of these drugs in the sedation and occasional deaths of children. Their silence in this case has been deafening. Unfortunately, it will take several more Rebecca Riley tragedies before the public makes it unacceptable for doctors to put these drugs in hands of parents to manage or mismanage the behavior of their very young children.
Translation - Polish Matka morderczyni
Lekarz z Massachussets nie ponosi odpowiedzialności; winni wszyscy wokół
Opublikowano: 20 lutego 2010 r.
Autor: Dr n. med. Lawrence Diller
9 lutego 2010 roku ława przysięgłych Plymouth Superior Court in Massachusetts (sąd rozpatrujący sprawy kryminalne w hrabstwie Plymouth) uznała Carolyn Riley winną popełnienia morderstwa drugiego stopnia . Ofiarą była jej czteroletnia córka Rebecca, zmarła trzy lata temu. Ojciec dziecka, Michael, będzie sądzony w następnym miesiącu w procesie dotyczącym popełnienia morderstwa pierwszego stopnia. Koroner hrabstwa stwierdził, że przyczyną śmierci Rebekki było przedawkowanie klonidyny – leku przepisanego przez psychiatrę dziecięcego. Oskarżyciele utrzymywali, że rodzice celowo podali dziecku zbyt dużą dawkę leku „aby je uciszyć”. Najwyraźniej ława przysięgłych nie zgodziła się z linią obrony rodziców, którzy twierdzili że „postępowali zgodnie z zaleceniami lekarza”.
Kayoko Kifuji, psychiatra dziecięcy, która przepisała klonidynę Rebecce, w istocie została oczyszczona z zarzutów postawionych przez matkę dziecka. Kifuji pracowała w Tufts Medical Center (Centrum Medyczne Uniwerystetu Tuftsa) , w Nowej Anglii. Psychiatra przepisała Rebecce również dwa inne leki, często używane w leczeniu dziecięcych problemów psychicznych: Seroquel (kwetiapina), dopuszczony do stosowania przez Food and Drug Administration, FDA (organizacja analogiczna do Agencji Żywności i Leków w Polsce) w celu leczenia schizofrenii oraz Depakote (kwas walproinowy) – lek zbadany i zarejestrowany do leczenia epilepsji. Z kolei klonidynę, znaną również pod nazwą produktu leczniczego Catapress, przebadano i dopuszczono do użycia w przypadku terapii nadciśnienia tętniczego. Mimo, że FDA nie dopuściło żadnej z wymienionych substancji do użycia w terapii zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u dzieci, są one powszechnie w tym celu stosowane. Zresztą, wszystkie trzy substancje mogą wywoływać działanie silnie uspokajające.
W Stanach Zjednoczonych lekarze mają tak samo szerokie uprawnienia, jak posiadacze broni po 2. poprawce do Konstytucji . Lekarz po uzyskaniu licencji może przepisać każdy zatwierdzony przez FDA lek w jakimkolwiek celu. To od indywidualnej oceny medycznej oraz poczucia etyki lekarskiej zależą działania podejmowane przez doktora. Jednocześnie lekarze mogą zostać pozwani lub może zostać im odebrane prawo do wykonywania zawodu, jeśli stosowane przez nich leczenie nie jest zgodne z „aktualnymi standardami medycznymi”.
Doktor Kifuji zaczęła przepisywać dwuletniej wówczas Rebecce leki od momentu gdy stwierdziła u niej nadpobudliwość. Kiedy dziecko miało trzy lata, psychiatra zmieniła diagnozę na zaburzenia afektywne dwubiegunowe. Co ciekawe, tę samą przypadłość stwierdziła u brata i siostry dziewczynki (w wieku dziewięciu i siedmiu lat). Cała trójka otrzymywała więc różne rodzaje silnie uspokajających leków psychotropowych. Kifuji, której w zamian za współpracę, przyznano prawo do nietykalności karnej w trakcie procesu zeznała, że swoją diagnozę oparła praktycznie wyłącznie na sprawozdaniach matki Rebekki dotyczących agresywnych zachowań dzieci, ich problemów ze snem i historii chorób psychicznych w rodzinie.
Po śmierci Rebekki, doktor Kifuji najpierw wycofała się z praktyki lekarskiej, a następnie tymczasowo zawieszono jej prawo do wykonywania zawodu. Teraz jednak wróciła z powrotem do pracy w Centrum Medycznym Uniwersytetu Tuftsa. Od samego początku Uniwersytet stawał w obronie lekarki oznajmiając iż terapia była utrzymana „w obrębie standardów medycznych”. Następnie sama Kifuji przeszła wiele godzin zeznań przed wielką ławą przysięgłych, ale nie została postawiona w stan oskarżenia. The Board of Registration in Medicine (organizacja nadająca uprawnienia do wykonywania zawodu w Massachusetts) również zezwoliła lekarce na powrót do pracy.
Jednak kiedy mówię znajomym i przyjaciołom, którzy nie są psychiatrami, że trzyletniej dziewczynce przepisano trzy leki psychiatryczne na zaburzenia afektywne dwubiegunowe, spotykam się z jednakowym niedowierzaniem lub zaskoczeniem. Najwyraźniej podobne odczucia miała ława przysięgłych. Zażądawszy anonimowości po procesie, przysięgli przekazali Boston Globe komentarz: „wszyscy z nas byli zdenerwowani. Doktor Kifuji powinna również zasiąść na fotelu oskarżonej. Zaskoczyło nas to”. Najwyraźniej zarówno ława przysięgłych, jak i większość kraju nie zdawały sobie sprawy z praktyki leczenia coraz młodszych dzieci za pomocą silnie działających leków.
Nie jest jednak aż tak zaskakujące, że Uniwersytet Tuftsa i organizacja wydająca licencje lekarskie poparły działania Kifuji, bowiem zaledwie 27 mil (ok. 44,5 km.) dzieli miejsce pracy lekarki od Massachusetts General Hospital (Szpitala Głównego w Massachusetts). Kierownik tamtejszej Kliniki Psychofarmakologii Dziecięcej Uniwersytetu Harvardzkiego, Joseph Biederman, od dawna opowiadał o diagnozowaniu zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u dzieci. Psychiatra wraz ze współpracownikami twierdzi, że diagnoza może zostać postawiona u dzieci w wieku zaledwie dwóch lat, a następnie wymagana jest intensywna interwencja psychiatryczna. Zastanawiam się, czy gdyby ta zbrodnia nie miała miejsca w Nowej Anglii, to czy władze udzieliłyby Kifuji podobnego wsparcia.
Biederman jest prawdopodobnie najbardziej wpływowym psychiatrą dziecięcym w USA. Firmy farmaceutyczne, chętne do promowania jego poglądów wśród innych lekarzy, płaciły Biedermanowi i wysyłały go w różne miejsca kraju. Niemniej jednak ostatnio „poglądy naukowe” lekarza zostały poddane kontroli ze względu na konflikt z przemysłem farmaceutycznym związany z obciążeniami z tytułu odsetek. Jeszcze przed publicznymi skandalami Biedermana, American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (Amerykańska Akademia Psychiatrii Dzieci i Młodzieży) opublikowała wytyczne, w których stwierdza się, że zaburzenia afektywnego dwubiegunowego nie można zdiagnozować u dzieci poniżej szóstego roku życia, a diagnoza u każdego dziecka w wieku przedszkolnym jest trudna do postawienia.
Biederman cynicznie stwierdził, że „leki na ADHD są dla drażliwych i drażniących dzieci; leki na zaburzenia afektywne dwubiegunowe są dla bardzo drażliwych i bardzo drażniących dzieci”. Rzecz w tym, że mimo kontrowersji związanych z diagnozowaniem zaburzeń afektywnych dwubiegunowych użycie leków antypsychotycznych takich jak Seroquel (kwetiapina), Risperdal (risperidon) i Zyprexa (olanzapina) do leczenia pięciu lub mniejszej liczby osób podwoiło się w ostatnich pięciu latach, szczególnie wśród dzieci objętych opieką Medicaid (państwowego programu pomocy socjalnej w USA dla osób i rodzin, których dochody są niewystarczające aby opłacić opiekę zdrowotną) oraz dzieci z rodzin zastępczych. WAmeryce jest obecnie kilkaset tysięcy małych dzieci, z którymi rodzice i lekarze radzą sobie (a raczej „uspokajają” je) przy użyciu tych leków.
Mówiąc dosadnie oczywiste jest, że doktor Kifuji nie podała łyżeczek klonidyny wprost do ust Rebekki, powodując jej śmierć. Podobnie jak w przypadku producentów broni twierdzących, że nie ponoszą odpowiedzialności, gdy ktoś używa broni w niewłaściwym celu (np. morderstwa), jest coś nieuczciwego w postępowaniu lekarza przepisującego leki i nie przyznającego się do moralnej odpowiedzialności za nieszczęśliwą śmierć dziecka.
Dlatego też pytam, czy istnieje możliwość postawienia wiarygodnej diagnozy zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u każdego dziecka. Nowa „biblia” amerykańskiej psychiatrii DSM-V (Diagnostic Statistical Manual of Psychiatry V) ma się ukazać w 2013 roku . W komunikatach prasowych dotyczących publikacji, nowy plan najwyraźniej polega na odrzuceniu diagnozy dwubiegunowej u dzieci z powodu czegoś, co nazywa się zaburzeniem regulacji złości, podkreślając przemijający charakter problemu (w przeciwieństwie do długotrwałych implikacji diagnozy zaburzeń afektywnych dwubiegunowych) i nacisk na zmianę środowiska zamiast wprowadzania leczenia farmakologicznego.
Wiele dzieci ze zdiagnozowanym zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym pochodzi z trudnego i nieuporządkowanego środowiska rodzinnego. Mimo to, nadal mogę sobie wyobrazić sytuacje, w których wspomniane leki zostaną zastosowane, niezależnie od tego, jaka etykieta zostanie przypięta dzieciom. Nie zazdroszczę Kifuji i innym psychiatrom dziecięcym, którzy pracują z problemowymi dziećmi z biednych rodzin. Interwencje bez użycia leków, szczególnie terapie rodzinne i rodzicielskie są trudne do zorganizowania i zastosowania. Psychiatra dziecięcy i przepisane przez niego leki mogą być ostatnim sposobem na zatrzymanie tych dzieci w domu rodzinnym, poza opieką rodziny zastępczej, gdzie prawdopodobnie otrzymałyby jeszcze większe dawki leków. Cieszę się, że nie muszę podejmować tej związanej z poczuciem etyki decyzji kilka razy dziennie w zatłoczonej klinice uniwersyteckiej.
Osoby, które popierają teorię istnienia zaburzeń afektywnych dwubiegunowych u dzieci i ich leczenia, mają obowiązek wypowiadać się na temat nadużywania środków uspokajających oraz sporadycznych zgonów dzieci. W tej sprawie zapanowała głucha cisza. Niestety, czeka nas kilka tragedii podobnych do tej, która spotkała Rebeccę Riley, zanim opinia publiczna sprawi, że lekarze nie będą w stanie przekazać leków w ręce rodziców, by ci z kolei mogli panować (lub nie) nad zachowaniem ich bardzo małych dzieci.
More
Less
Translation education
Master's degree - Middlesex University
Experience
Years of experience: 10. Registered at ProZ.com: Sep 2020.
Polish to English (University of Middlesex) English to Polish (University of Middlesex) Norwegian (Bokmal) to Polish (UMK) Norwegian (Bokmal) to Polish (UMK) Norwegian (Bokmal) to English (UMK)
Memberships
N/A
Software
memoQ, MemSource Cloud, Trados Studio, Transifex
Professional objectives
Meet new translation company clients
Meet new end/direct clients
Network with other language professionals
Find trusted individuals to outsource work to
Get help with terminology and resources
Learn more about translation / improve my skills
Get help on technical issues / improve my technical skills
Learn more about additional services I can provide my clients
Learn more about the business side of freelancing
Stay up to date on what is happening in the language industry
Help or teach others with what I have learned over the years
Improve my productivity
Bio
BA in Linguistics and Speech Therapy (1st)
MA in Scandinavian and Baltic Studies (Distinction)
MA in Legal and Business Translation (Distinction)
Interested in Technology, Science, Medicine (especially Psychology and Psychiatry) as well as Linguistics and NLP.
Expertise