In mathematical logic, a predicate is commonly understood to be a Boolean-valued function P: X→ {true, false}, called the predicate on X. However, predicates have many different uses and interpretations in mathematics and logic, and their precise definition, meaning and use will vary from theory to theory. So, for example, when a theory defines the concept of a relation, then a predicate is simply the characteristic function or the indicator function of a relation. However, not all theories have relations, or are founded on set theory, and so one must be careful with the proper definition and semantic interpretation of a predicate.

Formą zdaniową zmiennej x nazywamy takie wyrażenie, w którym występuje zmienna x i które staje się zdaniem logicznym, gdy w miejsce x podstawimy dowolny element zbioru D, zwanego dziedziną.
Formę zdaniową będziemy oznaczać symbolem p(x).

Dla dowolnej przestrzeni X ≠ 0, wyrażenie w(x), w którym występuje zmienna x i które staje się zdaniem prawdziwym lub fałszywym nazywamy funkcją zdaniową (formą zdaniową) jednej zmiennej, której zakresem zmienności jest przestrzeń X.
Funkcją zdaniową określoną na pewnym zbiorze nazywamy każde zdanie zawierające zmienną, takie, że po wstawieniu w miejsce zmiennej dowolnego elementu z tego zbioru zdanie to staje się zdaniem logicznym.